Slaapstand de stand waarin een computer zijn informatie in het RAM bewaart en er (dus) nog een klein beetje stroom wordt verbruikt. Dit is de stand van waaruit de computer binnen een seconde kan ontwaken en niet weer eerst hoeft op te starten. Sluimerstand is dat het hele geheugen wordt weggeschreven op schijf. Dit is de mode die géén energie verbruikt en iets langer duurt om uit te ontwaken, omdat de computer eerst weer echt moet starten, alleen wordt het OS niet gestart maar de status van het geheugen wordt hersteld vanuit de op de schijf opgeslagen informatie. Volgens mij is slapen dieper dan sluimeren – dus zijn toch deze namen omgekeerd. Het is wel vaker dat je dingen moet omkeren om er achter te komen dat het fout is.
De eerste keer dat ik met Ruth in een andere stad was was in Amsterdam. Marinda had mij eerder die week gebeld – gevraagd hoe het was. Ik was niet eerlijk. Had niets gezegd over Ruth. In de straten van Amsterdam was ik gespot met haar. Door een vriendin van Marinda. Ik probeerde mijn houding te veranderen toen ik haar zag, maar het was duidelijk dat ik daarvoor al zichtbaar verliefd met haar wegliep. Ze wist dus dat ik verliefd en hand in hand had gelopen met een meisje dat niemand kende.
Ik kreeg een tekst toegestuurd van The Cranberries.
If you, if you could return -Don’t let it burn- Don’t let it fade- I’m sure I’m not being rude- But it’s just your attitude- It’s tearing me apart – It’s ruining every day- For me- I swore I would be true- And fellow, so did you
Oh, I thought the world of you – I thought nothing could go wrong – But I was wrong, I was wrong – If you, if you could get by – Trying not to lie – Things wouldn’t be so confused- And I wouldn’t feel so used
But you always really knew – I just want to be with you – And I’m in so deep – You know I’m such a fool for you – You’ve got me wrapped around your finger – Do have to let it linger? – Do you have to, do you have to, do have to let it linger?
Sluimeren, ik liet alles sluimeren. Niet loslaten. Opslaan en registreren. Ik kan dat niet – loslaten. Eén voor één opgeschreven en laten sluimeren in een doos vol met teksten. Zo als het was – voor ooit. Noteren met de wens het te schilderen. Zodat ze nooit meer weg konden. Moesten blijven.
Elke ster zou een keer kunnen vallen terwijl iemand het ziet. Langs de lucht en de andere sterren. Dat men haar ziet en ze verandert in een wens. De wens dat jij bij mij kan zijn, als ik hem zie – of ik bij jou kan zijn – als jij hem ziet. Bij elkaar zijn zonder verplichtingen of iets dat is geleend.
Sterren vallen vaker zonder gezien te worden. Zo uit het zicht. Uitgedoofd en langzaam steeds minder licht. Zonder vervulde wens – we hebben er zo veel. Zo veel wensen – vast veel meer dan sterren. Wachtend tot de volgende vallende ster.
Aanbidden is geen evenwicht – het is een ongelijk gewicht dat hangt naar een kant. Ik wist even geen andere manier. “Heb je al na gedacht over je rijbewijs?”, vroeg Ruth. Het zat constant in mijn gedachte. Ik had er geen geld voor. Mijn god wat was dat duur. “Ja”, zei ik. “Ik ga wel beginnen” Misschien won ik wel ooit een miljoen – het was een wens.
De eerste keer dat ik begon en alle lessen daarna had ik er een bloedhekel aan. Ik heb nog steeds een hekel aan autorijden. Ik vind het leuker om naast haar te zitten met autodrop. Natuurlijk had het ook te maken met mijn lening. Het reflecteerde op alles wat ik in die auto fout deed.
Ik moest het maar zo snel mogelijk oplossen. Niet meer uit – drinken in de stad. Sluimeren moest ik.
Slapen – tot ik weer aan mocht.