Iemands handschrift is de manier waarop de persoon schrijft. Algemeen wordt aangenomen dat het handschrift van elke persoon vrij uniek is. Hoewel het mogelijk is het eigen handschrift te verdraaien is het zeker niet eenvoudig om een andermans handschrift dusdanig na te bootsen dat het bedrog niet opvalt. De bestudering van handschriften is daarom ook van forensisch belang. Aan de hand van het kenmerkende handschrift van een bepaalde persoon kan vaak aannemelijk gemaakt worden dat handgeschreven tekst door deze persoon geschreven is.
Mijn handschrift is op dit moment belabberd. Een goed handschrift is er een die zonder twijfel wordt toegepast. Dat kan ik niet meer. Ik twijfel altijd – wat waar moet komen – aan elkaar of los. Dit voorkomt het vormen van één lijn in woorden – in een handschrift. Dat was weleens anders – schrijven was als een mantra. Eindeloos naar Akky en Ineke – lange brieven met onzin. Hele stapels. Het stopte ergens, misschien hier:
Ik zit op het strand. Die middag heb ik 121 kopieën gemaakt van de redactie brief van “De Zalige Liefdelijn”, als bijlage. Ik heb iedereen zo goed mogelijk uitgelegd dat ik geen oproep heb gedaan. Alles is op de post. Ik heb alleen nog maar geld voor goedkope witte wijn uit een pak. Ik hoef geen kurk meer in een fles te drukken. Het is typisch, binnen een half jaar na keihard je hart te breken ben ik 121 harten aan het teleurstellen. Ze hebben allemaal een voor een die van hun opengelegd en ik doe er niets mee. Ik moet mij schamen. Daarvoor en omdat ik twee anderen het nog steeds kwalijk neem dat zij voor zichzelf hebben gekozen en mij hadden achtergelaten.
Ik weet het niet – het maakt ook niet uit. Het was wel een teleurstelling voor sommige – bijvoorbeeld Marieke. “Ik zit nog steeds te wachten op jouw brief. “, schreef ze. Zo begon ze zo vaak een brief. Marieke kon eindeloos brieven schrijven. Over van alles en nog wat – citeerde gesprekken van haar mannen of gedachtes die ze had. Analyses over mij of anderen.
Er ligt ergens een brief voor je. Je vindt hem wel als het nodig is. Het gaat over ons – hij is voor ons. Voor als er ooit iets misgaat – jij over blijft. Ik heb hem wel vier keer overgeschreven het had met mijn handschrift te maken. Onleesbaar was het. Nu is het in orde. Het zegt nu precies wat ik wil – in de woorden en geschreven zoals ik wil dat jij het ziet. Jij het kunt lezen. Het is voor jou en daarna voor ieder ander die er iets aan heeft, maar het is alleen als er er iets misgaat. Wij niet tegelijk deze plek verlaten. Zoals ik verwacht – ik niet anders kan bedenken – hand in hand.
Dan waren er nog de kaarten van Maureen – feiten aangevuld met haar gedachtes. Ook later nog brieven uit Afrika, ergens – vanuit een oord waar ik het nooit zou volhouden. Marinda kon literaire werken schrijven – lagen over lagen. Soms gebruikte ze zelfs het wit tussen de regels voor een heel nieuw verhalen. Ik heb er al zo veel geciteerd – hilarisch vaak confronterend en aan het einde pijnlijk.
Lieve Jeffrey – neem de moeite dit te lezen voordat je slapen gaat. Voordat je gaat en jouw dag morgen weer zonder mij begint. Wij zijn allemaal schrijvers – sommige beter dan anderen. Schrijven kun je ook in je hoofd doen. Zonder papier zonder pen, maar het helpt altijd het op papier te zetten. Als je je gedachtes via je arm langs de pen op het papier laat vloeien. Het helpt ook de ander – als je dat doet. Zodat zij iets bij zich kan dragen. Ze het kan lezen – als je er niet bent.
Ze weet dat je wacht, het er staat – ergens, tussen de regels.