Escentric Molecules Molecule 01 is een revolutie in de parfumindustrie, geproduceerd door het merk Escentric Molecules. Escentric Molecules Molecule 01 bestaat dus niet als andere parfums uit geurnoten van bloemen, fruit of hout, maar uit één synthetische molecuul, namelijk ISO E Super. Dit maakt het een uiterst bijzonder parfum met eveneens bijzondere eigenschappen. Voor de drager van dit parfum lijkt de geur soms te verdwijnen om vervolgens weer opnieuw te verschijnen. Dit komt doordat ISO E Super de warmte van de huid nodig heeft om tot zijn recht te komen. De geur is houtachtig en bloemig, maar niet te vergelijken met andere parfums.
Er was een meisje bij de WE Fashion die mijn overhemd ruilde. Ze had een opvallend geurtje op. “Wat is dat voor geurtje.”, vroeg ik toen ze meeliep en een andere maat zocht. Haar serieuze blik veranderde. “Het is moeilijk te krijgen.”, zei ze. “Het heet Molecules en ik heb de 01 versie.” Toen ik net thuis mijn tas opende maakte zat er een briefje in. Tijdens het afrekenen had ze de tijd gevonden het op te schrijven. Bijzonder. Geur is bijzonder – in combinatie met vrouwen. Ik kan ze allemaal omschrijven:
Ineke rook naar Tandpasta als ze naar bed moest. Naar haar gel als ze net op was en naar buitenlucht als de dag vorderde.
Karin rook naar de bollenschuur en iets zoet. Winegums?
Akky rook naar bloemen, weidebloemen. Daar doken we weg in het gras.
Het meisje van mijn ramp rook vaak naar haar conditioner. Ze had wel een geurtje op maar door haar enorme bos met krullend haar overheerste dat altijd.
Hèlen rook naar LouLou. Uit een helblauw flesje met een gele dop. Het is onlosmakelijk verbonden met haar. Als ik het ruik zie ik haar.
Bo rook naar de zee. Niet het zilte, meer het zoete van de duinen en het zoete gefilterde water uit de waterleidingduinen.
Marieke rook naar chocolade. Niet altijd – soms ook anders, maar alleen als ze geen chocolademelk had gedronken. Verder heeft ze ook een tijd bij Droste gewerkt. Toen was het dubbel op.
Maureen rook naar Vanille of soms naar wierook. Als ik bij haar achterop zat had ik altijd trek in spekkies.
Lou rook naar sport naar beweging naar de zweet pareltje onder haar neus als we hard hadden gewerkt en bier.
Lieke rook soms naar gras en zweet. De eerste keer dat ze mij zoende op mijn wang rook ze zo en in de supermarkt later. Zij droeg vaak iets van Chanel, ik weet niet meer wat maar als ik het ruik weet ik het vast weer.
Marinda rook altijd een beetje hetzelfde. Het was een combinatie van buiten lucht – wat je ruikt als iemand een heerlijke wandeling heeft gemaakt en kleine hint van Noa van Cacharel.
Ruth rook naar wollen truien of doucheschuim als ze thuiskwam eerst ging douchen. Haar huid nog dampte van het water en ze een trui aan trok.
Simone rook en ruikt op verschillende momenten naar verschillende dingen. Toen ik haar voor het eerst zoende rook ze naar citroen thee en alcohol. Toen ik met haar wakker werd rook ze onbeschrijfelijk. Later naar Teun en babyolie daarna naar alle andere kinderen. Soms naar haar eigen geurtje – het label is er af ik kan het niet lezen. Vroeger naar schoolbord – krijt, school of klas. Soms naar stiften op potloden. Het eten van de dag. De net opgehangen was. Naar wijn voordat ze naar bed gaat – soms. Haar boek dat ze verslint voor het slapen gaan. En slaap – ze kan ook ruiken naar jaloersmakende diepe slaap.
Als ik tegen haar aan lig in de ochtend – ze langzaam wakker wordt.