Intimiteit is een ervaring van verbondenheid tussen mensen of tussen mensen en andere dieren of tussen mensen en natuur. Deze verbondenheid kan lichamelijk, emotioneel of spiritueel zijn. De ervaring van intimitiet is afhankelijk van een situatie en daarmee beperkt in tijd en ruimte. Hoewel een behoefte aan intimiteit een universeel verschijnsel lijkt, zijn er grote verschillen in de aard en omvang van intimiteit tussen maatschappijen. Of fysieke contact intiem is of niet hangt vervolgens af van de betekenis daarvan in een situatie: een arm om iemand heen slaan heeft een andere betekenis thuis dan op straat of op het werk.
Op de dag van mijn eerste rijles ben ik lopend naar huis gegaan. Lopend – niet omdat ik er niets van bakte. Ik had niet eens achter het stuur gezeten. Het was omdat ik mijn instructeur had aangesproken op zijn gedrag naar Chantal, die ik ook nog maar net kende. Het meisje dat vóór mij in de auto zat en onderweg thuis afgezet zou worden.
Ik was dood nerveus toen ik instapte – het was mij in het begin niet eens opgevallen dat hij zo handtastelijk was. De druppel was toen hij mij erbij betrok en zei dat ze volgende keer iets meer aan haar outfit moest doen (ik hou het nog netjes). “Daar houden mannen van, toch?”, zei hij. Ik vond het ongepast en de haren op mij arm gingen overeind staan.
Toen hij bij een sigarenboer sigaretten ging halen had ik had gevraagd of ze er last van had. Chantal was nog nog maar net 18 denk ik. “Je moet er iets van zeggen.”, zei ik. “Dat durf ik niet hoor.”, zei ze. Het was niet lang daarna dat hij bij Chantal ingreep om langs de kant de auto te parkeren en vroeg of ik uit wilde stappen. Chantal huilend aan het stuur zat en ik zei dat ze ook mocht uitstappen. Dat ik wel een taxi ging bellen voor ons. Dat hij dit echt niet mocht doen en ik achter haar stond.
Later die dag werd ik gebeld door haar ouders – die mij voor de goede zorg bedankte. Ik had haar mijn nummer gegeven toen ik haar persoonlijk uit de taxi bij haar deur had afgezet. Daarna heb ik mij bij de rijschool af laten zetten – een klacht ingediend die niet werden opgeschreven en ben ik naar huis gelopen.
Simone had eerder haar rijbewijs dan ik. Simone was hoogzwanger toen toen ze afreed. Haar dikke buik paste nog net tussen de stoel en het stuur – in de stand die er ook nog maar net voor zorgde dat ze de juiste pedalen kon bereiken. Haar slagen was als verzegeld toen de instructeur vertelde dat zijn vrouw ook zwanger was. Ze was er niet op uit, maar het was een prachtige frats. Na Simone ben ik opnieuw begonnen. Ik was al veel eerder gestopt toen Ruth was vertrokken en ik het simpelweg niet meer kon betalen.
Probleem was echter dat ik ook mijn buik al vol had van autorijden. Ik het dit voorval omarmde om de moed te laten zakken en ik daardoor niets aan Ruth had laten weten. Omdat ik er eigenlijk geen zin meer in had. Ik toch uiteindelijk de volgende rijschool had gebeld en een nieuwe afspraak had gemaakt.
Dat was mijn eerste rijles. Het zette de toon voor de rest van mijn lessen. In de auto met iemand die iets probeert uit te leggen wat hij zelf ook nog niet begrijpt – was mijn mening. Terwijl er idiote bedragen in de auto werden uitgewisseld.
Weet je: Ik slaagde op de dag van de uitvaart van Marijne. Marijne was de gitarist van de Bouncers – iemand die ik van ver kende. Marijne was een verschijning – iemand die je zo graag beter had willen leren kennen. Die ochtend stapte ik in bij een dame die ik duidelijk maakte dat het mij allemaal niet interesseerde. Dat het allemaal zo relatief was. 10 jaar lang stond die dag op mijn rijbewijs 24-11-2004.
Ik ben die dag met de auto naar het terrein in de buurt van Beeckestijn gereden. Heb na de meest indrukwekkende uitvaart die ik ooit heb meegemaakt nog gevraagd of er iemand wilde meerijden alsof ik al jaren mij rijbewijs had – ik bang was dat ik anders in de auto zou gaan zitten en niet meer kon wegrijden. Iemand mij moest zeggen dat ik dat moest doen – uitleggen hoe.
Ik heb een zwart/wit oordeel over rijinstructeurs – ze kunnen er niets aan doen, maar het gaat nooit meer weg vrees ik. Ik heb een hekel aan autorijden. Niet omdat ik niet goed oppas, maar ik altijd het gevoel heb dat ik moet passen op andere die dat niet doen.