Het is officieel. Er zit iemand mij ergens onwijs in de zeik te nemen. Ik weet het zeker. Misschien die Ferdinand uit Boxtel. Die lacht zich nu alsnog dood in zijn graf. Op de radio draait “Message in a Bottle” van The Police. “Walked out this morning I don’t believe what I saw, A hundred billion bottles washed up on the shore”, en bedankt. Ik zet de radio uit. Ik zet in de regel The Police eigelijk altijd harder. Ik hoor mijn vader beneden “Eleanor Rigby” van de Beatles draaien. “All the lonely people. Where do they all come from?”. Dit ga je niet menen dit is toch niet meer leuk! Ik schreeuw even heel hard in een kussen. Waaaah!
Waar is mijn walkman en een bandje van Bo. Dat helpt. Ik lees de brief die bij het pakket zit van de redactie.
———————————————-
Beste Jeffrey,
Wij hebben het lang in onze redactie-overleg gehad over wat we met jouw brief moesten. Het was weliswaar geen oproep zoals wij normaal gesproken voorlazen, maar we waren wel erg gecharmeerd van jouw punt. Natuurlijk heeft de liefde een ander kant. En iedereen is constant bezig zijn kansen in de liefde te berekenen. Niemand kan het zeggen, wij ook niet. Wij hebben dus vorige week toch besloten jouw brief voor te lezen. Daarbij hebben wij duidelijk vermeld dat het niet om een oproep ging.
Helaas heeft dat toch gezorgd voor een aantal reacties. Wij zijn verplicht deze aan jou door te sturen, omdat ze gericht zijn aan jou. Je bent verder zelf niet verplicht aan ons te melden wat je er mee doet.
Succes in de liefde,
De Redactie van de Zalige Liefdelijn
———————————————-
“Zeg Jeffrey als je nog eens iets bedenkt.”, zeg ik mijzelf. Dit zit helemaal niet in de planning. Ik heb hier toch geen tijd voor. Sodemieter toch op!”
Ik stop de laatste brief van Bo in mijn jaszak en rij naar het strand.
Ik zie iemand met een vlieger.
Een klein meisje doet er een briefje aan.
Deze wordt langzaam omhoog geblazen.
“Ik koop volgende keer een vlieger.”, bedenk ik mij.
Het bandje van Bo loopt af.
“Jij bent veel te lief.” heeft ze ingesproken aan het eind.
“bedank Bo”, zeg ik.