De verjaardag is de dag waarop men zijn of haar geboorte viert. In sommige landen of culturen viert men de verjaardag niet op de datum van de geboortedag, maar op de naamdag, de dag van de heilige waarnaar men vernoemd is. Dat is ook in Polen. Jaren zijn belangrijk, 16 jaar is ook een dingetje, maar 10 jaar is dat ook – vraag maar aan Abel.
Abel was vandaag jarig. Iedereen die er voor hem wilde en kon zijn was er. Hij was zo echt jarig vandaag. Je wordt ook maar een keer – 10 jaar. Als je er niet bent geweest heb je het gemist en heeft hij jou gemist. Zo bijzonder – 10 jaar.
Wij hebben vandaag officieel geen kinderen meer in huis onder de 10. Ons huis bevat vanaf vandaag 2 veertigers en 3 tieners. Ik ga denk ik een bordje ophangen met “PAS OP!”.
Gefeliciteerd Abelmans.
Ik ben niet op het feest van Marinda geweest. Ik heb het gemist en zij mij – een beetje. Ik heb het gemist, maar heb er wel een brief over. Die lag op mijn kamer met al mijn andere post toen ik uit Polen terugkwam.
Het omschrijft een pluizig en blauwe Marinda. Die heeft gerold in het gras van het lachen, zo pluizig. Dat kwam omdat Tammo een spacecake had gebakken. De moeder van Marinda wist het niet. Ze had het gewoon met de zelfgebakken appeltaart met slagroom op tafel gezet.
Het had weinig effect gehad op Marinda tot aan het moment op het gras. Ze had werkelijk geen idee wat er nou zo grappig was geweest. Het had er ook voor gezorgd dat ze niet de hik kreeg. Ze was zo blauw. Dat was anders eigenlijk onvermijdelijk. De hik.
Er stond ongeveer 15 man te dansen op de beste vakantiebandjes van Tom op het erf. Ze had een gele skippybal gekregen van de groep en skates. Ze omschrijft in haar brief dat ze nu zeker een keer naar Haarlem kan komen skaten. Ik zie x-beentjes en skates
Ze heeft wel 2 jongens het erf af gejaagd de stoep op omdat die wilde blowen. Dat was niet de bedoeling. Marinda had het allemaal wel een keer geprobeerd en ook de cake had ze niet laten liggen, maar het had niet zo veel impact op haar.
De laatste keer dat ze had geblowd was ze zo in paniek geraakt. Dat kwam omdat al haar ideeën ineens zo keurig op een rij stonden. Ze had echt geen idee waar ze de tijd vandaan moest halen om alles een voor een te gaan uitvoeren. Marinda hield van de chaos in haar hoofd.
Welterusten Marinda. Ik had je nog collect gebeld vanuit Polen, maar je was boodschappen doen.
Ik was niet op je feest maar het ging ook niet om mij, ik had je er waarschijnlijk weggetrokken en meegenomen. Dat was niet de bedoeling. Iedereen was er voor jou. Jij was er niet geweest voor mij.
Dikke kus.