Insomnia of slapeloosheid is een slaapstoornis. Er worden drie vormen van insomnia onderscheiden: men valt moeilijk in slaap, men wordt tijdens de nacht vaak wakker of men wordt te vroeg wakker. Ook kunnen meerdere vormen tegelijk voorkomen. Er zijn ook traditionele remedies tegen slapeloosheid. Een beker warme melk (met anijs) voordat je naar bed gaat, is daar één van. Een warm bad of douche nemen in de avond. De slaapkamer dient in principe slechts voor nachtrust. Daarom dienen alle andere activiteiten beter ergens anders plaats te vinden. Zo niet, dan kan de kamer aan deze activiteiten herinneren, waardoor men zich niet kan ontspannen.
Ik associeer alles in mijn kamer inmiddels met Marinda. Ze is vanmorgen vertrokken naar het huis van Kathelijne om de illusie van haar vertrekt en aankomst vanuit Limburg nog even op te houden. Daar vandaan gaat ze terug naar huis. Ik heb de dag verder doorstaan maar je moet mij niet vragen hoe. Als je zo intensief 3 dagen en 4 avonden – nachten – ochtenden hebt gehad laat het iets achter. Marinda laat zeker iets achter. Mijn hele kamer ruikt naar haar en ik laat bewust alles potdicht anders vervliegt ze.
Mijn ouder komen vannacht thuis. Ze hebben gebeld. Ik heb met Marinda afgesproken dat we dinsdag nog even treffen voordat ik naar Polen vertrek.
Ik heb alle aanwezigheid van Marinda in huis uitgewist met uitzondering van mijn slaapkamer dan. Ik ben de lege fles dessertwijn vergeten, maar niet elke slok. Elke slok die ik deelde met haar. Onvergetelijke dingen die als dwangmatigheden herhalen – ritmes die terugkomen. Marinda heeft ze achtergelaten maar ik vind ze niet meer. De warmte van haar huid tegen de mijne – dat gevoel. Het ongemakkelijk plakken van armen en benen aan elkaar bij bewegingen. Ik beweeg en het is er niet. Haar zuchten in mijn gezicht – haar zoete adem, ik sluit mijn ogen en wacht er op.
Ik kan lang wachten, maar Marinda is weg. En dus slaap ik niet. Nooit meer zonder haar. Vast niet. Het lijkt onmogelijk. Het is de eerste keer. De eerste keer dat ik dat voel. Dat ik niet kan slapen zonder haar naast mij. Ik omschrijf het en ik ken het zo goed. Ik lees het en het is nog steeds – nu.
Het was van de week nog toen Simone met de kinderen vertrok naar Anna Paulowna. Het huis is leeg maar het bed ruikt nog naar haar. Het huis is leeg maar iedereen is er nog. Ze zitten ergens verborgen in de dagelijkse ritmes van hier, maar weet je – het huis is leeg.
Dan slaap ik laat en word ik vroeg wakker – wakker – tussendoor. Dromen worden onderbroken door de afwezigheid van dingen, iets fysiek, een lichaam – een geluid – activiteiten.
Activiteiten met Marinda zijn opgeschort. Ik heb nog morgen en dinsdag dat ik werk bij Ruud. Ik zie haar dinsdag avond in de kroeg in Hillegom in De Kleine Beurs.
Er lag een briefje onder mijn kussen, Marinda heeft een gedichtje geschreven.
Ode aan
Winnie de Pooh,
die lieve beer
beertje fijn
beertje klein
beertje weet niet
hoe het beter
kan zijn
Beertjes helpen bij het slapen.