Brood is een basisvoedingsmiddel gemaakt door een deeg op basis van meel te bakken, te koken of te stomen. Sinds prehistorische tijden, en met name sinds het ontstaan van landbouw, is brood een van de belangrijkste voedingsmiddelen in grote delen van de wereld. Er bestaat een enorme verscheidenheid aan soorten brood.
Ze had bij Brood op schoot gezeten. Ze hadden alleen maar een beetje geknuffeld – beetje gevoosd. Tot zijn manager riep – met een pak geld in zijn handen – dat het tijd was op te stappen. Hij haar vroeg of ze mee ging. Ze besloot dat het welletjes was en gezegd had dat ze naar huis moest. “Goed zo, meisje”, zei hij en wipte haar van zijn schoot. Was zichtbaar al weer bezig met zijn volgende trip.
Ze had het concert wel aardig gevonden, die band klonk als een klok. Brood had momenten. Haar vriendin moest vlak na het concert al vertrekken. Ze hadden de jassen al gehaald toen er iemand vroeg of zij nog in kleedkamers wat wilde drinken. Niet lang erna zat ze bij hem op schoot. Omdat hij dat had gevraagd. Toen ze er iets over had gezegd was ik er iets te lang op door gegaan. Duurde het gesprek over hem eigenlijk al iets langer dan ze wilde. “Wat wil je weten?”, zei ze.
Brood was even oud als mijn vader en hij had gezoend met mijn vriendinnetje. Ik vond dat moeilijk te begrijpen. De hoedanigheid – de locatie de manier waarop. En helemaal omdat ze met nog 2 andere dames voor de deur had gestaan. Ze was uitgekozen. “Nee, laat maar.”, had ik gezegd. Later had ze er nog wat over gezegd. “Ik was gewoon nieuwsgierig.”, zei ze. Het was toen we door stad liepen. Ik Brood op een verrotte fiets en een zwart pak met papegaaien stront op zijn schouder langs zag fietsen. “Kijk”, riep ik. Waarop zij nauwelijks verbaast reageerde. Brood zag je altijd wel ergens. “Weet je dat dat concert was de dag vóórdat ik met jou op de dansvloer stond?” Het was iets nieuws.
Ze strekte haar arm boven de wol. Voelde de ochtendkou langs haar huid, of was het al middag? Dit huis was op dit soort dagen niet warm te krijgen. Ze stelde zich in haar hand een zwaard voor. Een zwaard dat deze dag doormidden zou klieven. Althans wat ervan over was dan als ze straks goed en wel gedoucht en aangekleed was. Dat of iemands zijn kop er af. Valentijn kon haar gestolen worden, geen kaartjes gisteren. Alleen iemand die aan het einde van de avond en heel veel wijn haar vroeg of ze zijn toetje mocht zijn. Een toetje? Een hoofdgerecht zal je bedoelen, voor minder wilde ze echt niet opgevreten worden. God wat had ze trek in een sigaretje. Dat was niet altijd zo, alleen als de ochtend zich al meteen bij de eerste minuut zo opdrong. Zo van tadaaa… Ze was al jaren gestopt. Er moest wel vandaag brood gehaald worden.
Ik vond het een gekke gedachte. Dat zijn handen overal waren geweest waar ik ook iets te vaak wilde zijn. Ik kon dat hem natuurlijk nauwelijks kwalijk nemen. Ik had haar ook gekozen uit 3 – uit duizenden denk ik. Om alles wat zij was, maar Brood had daar toen niets te zoeken. Het was alleen een oude lul. Ze hield ook helemaal niet van korstjes.
Zij vond duiven leuk, ze had brood mee – haar korstjes. “Het maakt ze nooit zo veel uit hé”, zei ik. Ik keek naar een mannetje dat met een halve poot nog steeds de indruk had dat zijn genen prima gedeeld konden worden met een vrouwtje dat daar liep. Hij was druk bezig koerend haar te versieren. “Het is herfst. Maar als het aan dat mannetjes ligt gaat het tot de winter door bij duiven.” Ze moest lachen. “Dat is toch een beetje ‘man’ eigen”, zei ze. “Alhoewel, jij hebt je vannacht nog goed in kunnen houden.”
Misschien kwam het wel daardoor. omdat ze zich bij mij nog zo onbereikbaar maakte. Ik alleen maar mocht kijken. Kijken hoe zij haar korstjes van het brood verwijderde voor de duiven. Brood niet meteen het meest aantrekkelijke was, de korstjes er af moesten. Ze het toch bij hem gewoon zonder echt te vragen heel veel had toegelaten.