Vorarefilie is een parafilie gekenmerkt door de erotische wens om opgeslokt te worden door een andere persoon of creatuur. Soms ook de omgekeerde erotische wens iemand in te slikken. Het woord vorarefilie is afgeleid van het Latijnse vorare dat zo goed en kwaad als kan inslikken of inzwelgen betekent. Tevens het Griekse φιλία – philía dat houden van betekent. In de fantasie wordt het slachtoffer meestal in zijn geheel ingeslikt, hoewel sommigen ook fantaseren dat er gekauwd kan worden.
Ik begrijp het bovenstaand wel. Ik vind mijn kinderen om op te vreten. De meeste van mijn omschreven liefdes waren dat ook. Om op te vreten. Ik vind het nog steeds heerlijk om op een oortje van Simone te knabbelen. Heel voorzichtig – ik zou niet willen dat er echt iets opraakt. Ik iets inslik dat nooit meer terugkomt. Simone is er niet verzot op, maar goed.
Intussen:
Nienke zit naast mij, ze leest voor uit een boek over de tong:
De anatomische bouw van de tong beantwoordt aan verschillende taken. Hoofdzakelijk bestaat de tong uit spierweefsel; de verschillend verlopende spieren verlenen hem zijn buitengewone beweeglijkheid en vervormbaarheid. Zo kan dit orgaan zijn vele functies, namelijk hulp bij het kauwen, slikken, zuigen en spreken vervullen.
Ze houdt even een pauze en neemt een slok van haar wijn. “Vervullen wat is dat?”, vraag ik. “Dat je onderscheid maakt tussen iets dat lekker is of vies – bijvoorbeeld.”, zegt ze. Ik ben afgeleid door de rode wijn die haar lippen nog roder maken.
Het is tijd om even weer te zoenen. Nienke weet nog niet zo goed hoe dus er moet wel geoefend worden. “Deze combinatie is lekker. Een slok wijn en dan een zoen.”, zeg ik. “Vervullen”, voeg ik toe. Nienke kijk nog een beetje geschrokken van mijn plotselinge actie. “Je weet het leuk te brengen.”, zegt ze.
Ik was een boek aan het lezen van Süskind (spoiler en herhaling alert):
Süskind vertelt het levensverhaal van Jean-Baptiste Grenouille die in 1738 wordt geboren op de Parijse vismarkt. Zijn ongehuwde moeder probeert hem achter te laten tussen het visafval. Grenouille heeft geen eigen lichaamsgeur maar ziet die handicap gecompenseerd door een erg scherpe reukzin. Door het ontbreken van een eigen geur wordt hij vaak niet opgemerkt en kan hij zeer heimelijk zijn gang gaan. Op een dag wordt hij overvallen door de fijne geur van een meisje en in een poging de geur te bezitten, wurgt hij haar.
Grenouilles levensdroom is het scheppen van een eigen lijfgeur. Hij ontziet niets of niemand om dat doel te bereiken en groeit uit tot een seriemoordenaar. Voor het scheppen van een eigen lijfgeur is het namelijk nodig de geur aan een mensenlichaam (meisjes) te onttrekken en dat te conserveren. Het lukt hem ten slotte een allesoverweldigend parfum te maken waarmee andere mensen hem direct liefhebben.
Als hij het geurtje opdoet wordt hij uit pure liefde opgegeten op straat.
Zie je wel – opgegeten uit pure liefde het is geen gekke gedachte. Hoe vaak heb ik niet mijn kleren in mijn bed gelegd. Ze nog de geur van mijn lief omhelsde.
Ze er inzat en mij vervulde.