Een gevolg of effect is een gebeurtenis of omstandigheid die optreedt als resultaat van feiten en/of gebeurtenissen. De menselijke drang tot verklaring verklaart waarom we geneigd zijn alle gebeurtenissen of fenomenen als een gevolg te beschouwen van andere gebeurtenissen of fenomenen die samen de oorzaak vormen. Tussen oorzaak en gevolg bestaat een causale relatie. Indien daarbij uitsluitend uitgegaan wordt van wetmatigheden van het type “als situatie X zich voordoet dan zal situatie Y het gevolg zijn”, dan hebben we te maken met een deterministische kijk op het heelal waarin geen ruimte is voor toeval. In de wiskunde gebruikt men het woord voor een stelling die (vrijwel) direct volgt uit een andere stelling.
Martijn was niet goed geweest voor Fleur. Ze wist het wel maar had het gewoon toegelaten. Er is niets erger dan iemand die door drank een ander persoon wordt. En altijd spijt erna bijna altijd, maar Fleur dacht dat ze zijn probleem kon oplossen. “Brengt drank niet de werkelijke ik naar boven? Is het niet zo dat dergelijk middelen naar boven brengen wat iemand in nuchtere toestand probeert te verbergen?”, vroeg ik. We zaten in cafe Lugosi een kroeg waar genoeg – soms meer dan te veel werd gedronken.
Fleur had haar hele hart uitgestort. Het was serieuze stof. Agressie, indoctrinatie – pure mentale mishandeling was het. “Fleur er is toch niets mis met jou.” Ik sloeg 2 handen om haar vuisten als en kommetje. “Jij hoeft helemaal niet aan jezelf te twijfelen.” Fleur keek me aan: “Maar er is nog iets anders.”, zei ze. “Iets dat ik nog nooit iemand heb verteld.”
Ik was er stil van. Ik had niet eerder zo iets gehoord, het maakte mij misselijk. Martijn had een idiote seksuele tik. Ik hoef het niet te benoemen, het voegt niets toe, maar het was iets dat alleen kan als er twee mee akkoord gaan.
“Ik weet niet wat ik moet zeggen.”, zei ik. “Hoelang heb je dat toegelaten?” Fleur trok haar handen weg. “Te lang.” zei ze. “Verknipt is het.”, zei ik. “Ik vond mijzelf zo zielig deze laatste dagen, maar dit is wel 10 keer erger.”, zei ik.
Lieke plaatste haar handen terug onder mijn handen. “Het is toch voor jou gewoon ook erg, als je zo denkt kun je nooit iets verwerken. Er zijn altijd ergere dingen in het leven.”, zei ze. “Het is al weer een tijdje geleden hoor.”
Ik moet nog iets zeggen, maar ik weet niet wat. ” Jij bent enorm sterk zeg. Je hebt denk ik geen idee, maar dat is zo.”, zei ik.
Sorry voor dat – van man naar vrouw. Die strijd om dat een ene ten kosten van alles. Als een eeuwige drang. Het is niet meer leuk – welletjes is het – al heel lang – al eeuwen lang. Zonder trouw zijn – of lief. Als een oorlogsmisdaad of een onderdrukking. Van kleine meisjes naar groot. Het maakt niet uit. Blijkbaar maakt het niet uit. Het vrouwelijke mag het niet mee pikken. Tegen beter weten in, het mag niet meer, nooit meer eigenlijk. Dus zeg ik – van man naar vrouw, sorry.
Fleur had voor eerst bewust bij een jongen in een bed gelegen die nacht. In een t-shirt met een papegaai erop. Het T-shirt van Lieke – waar ook Ruth het allereerst mee in mijn bed had gelegen bij mij. Het was niet bewust – ze had het zo uit de kast getrokken.
Hij had zich gedragen, ze is bij hem gaan liggen omdat hij haar nooit iets zou aandoen. Ze het ooit voor hem had opgenomen zonder dat hij dat wist. Dat was fijn, dat er ook jongens zijn die dat doen. Veel meer dan die verknipte versies, dat wist ze wel, maar toch.
Ik heb Fleur nog een keer gezien na onze afspraak, toen was ze smoor verliefd geworden op een heel lieve jongen. Daar heeft ze nu een heel mooi gezin mee. Ik was een brug – naar iets anders. Omdat er niets is gebeurd. Niets – als een oorzaak naar een gevolg.