Een jong hart. Niet piepjong meer. Maar nog niet zo buigzaam. Breekbaar. Als bij glas. Doorzichtig en voorspelbaar. Van een herfst kind. Een puber. Ik hou van de herfst. Het is duidelijk. Niet te koud. Niet te warm. Andere kleuren en geuren. Kleuren die ik wel kan zien. Dingen trekken zich terug voordat de winter…
Maand: maart 2017
42. Huid (vervolg op: Littekens)
Schijn vertoningen zijn het. Facebook staat er vol mee. Je denkt dat je weet hoe het zit. Hoe gelukkig iemand is. Maar dan hoor je andere dingen. In de kroeg. Op straat. Tussendoor. Zonder media. Een-op-een. Menselijke dingen. Littekens. Dingen over vallen en opstaan. We mogen het er niet over hebben. Niet op Facebook. Niet op…
41. Littekens (vervolg op:Een front)
Mijn depressies staan op papier en zijn af en toe ronduit lachwekkend. Dat is mijn redding. Ik neem mijzelf zelden serieus. Dat deed ik nooit. Bij anderen is dat anders. Er is niets dat je zo in de steek kan laten als je hoofd. Je eigen hoofd. Ik zie het aan alles. Bij anderen. Beangstigend –…
40. Een front (vervolg op:Rijksmuseum)
Ik weet het al weer. Ik was het door alles weer heel even vergeten. Natuurlijk. Er iets met meisjes en Medemblik. Ik mag ze niet houden. Ze zijn niet van mij. Er is er zelfs van de week spontaan een bijgekomen. Zo maar “Je bent vroeger vergeten om op mij verliefd te worden. Ik heb ook…
39 Rijksmuseum (vervolg op: Vanille)
Er zijn vandaag plannen. Ik hoor daarbij. Maureen werkt in de winkel van het Rijkmuseum. Ik heb dat nog niet verteld. Bij deze. Ze kan niet alleen zo naar binnen lopen maar ook nog iemand mee nemen. Ze zwaait naar de bewaking. Meld mij aan en neemt me via de achter ingang mee naar de…
38. Vanille (vervolg op: Vlechtjes)
Natuurlijk hangt er iets in de lucht en kan ik er niet mijn vinger op leggen. Je kunt geen grenzen trekken en niet verwachten dat ze nooit worden verlegd. Het hoort bij ons het zit tussen 2 mensen in. Altijd. Spanning. Dat betekend niet dat ik mijzelf er bij neer moet leggen. Maar ik doe dat…
37. Vlechtjes (vervolg op: Oosterpark of Medemblik)
Ik moet nog iets bekennen. De meeste jongens op mijn lagere school waren verliefd op meisjes uit ‘kinderen voor kinderen’ zoals die tweeling. Nette meisjes. Ergens perfect en onbereikbaar. En keurig Algemeen beschaafd Nederlands natuurlijk. Maar niet ik. Ik was gek op de Duitse meisjes uit ‘Neues aus Uhlenbusch‘ met vlechten, Het kleine huis op de prairie die…
36. Oosterpark (vervolg op: Koeren)
Maureen leert mij jongleren. Ik kan er alleen geen snars van. Ze staat soms zo dichtbij me. Haar vanille parfum leidt me af. Ik kan natuurlijk van alles erbij halen. Maureen is ook een behoorlijk afleiding. “Ik ben er even klaar mee.”, zeg ik. “Je moet juist volhouden anders gaat het niet lukken.”, zegt ze….
35. Medemblik (vervolg op: Koeren)
Het ongrijpbare van Medemblik heeft inmiddels al erg lang niets meer van zich laten horen. Zie je na Maureen was het altijd een standaardvraag. “Heb jij iets met Medemblik?” Ik glipte het er bij nieuwe liefdes altijd even als vraag tussen door. Er was iets met meisjes en Medemblik. Ik moest het zien te ontwijken. Maar er…
34. Koeren (vervolg op: Archaeopteryx)
Maureen en ik zitten in het Oosterpark. Ze heeft korstjes meegenomen voor de duiven. Ik hou niet van duiven. Stadsduiven bedoel ik dan. Met Marieke was ik een keer in Utrecht. We stonden leuk bij een etalage te kijken toen een stadsduif besloot dat het een goed idee was zijn patat vol gevreten lichaam te ontdoen van wat…