Als programmeur heb ik de meeste kennis niet opgedaan in klaslokalen of tijdens formele cursussen. Natuurlijk, de basisprincipes leer je uit boeken, tutorials en colleges. Maar de echte leermomenten? Die kwamen vaak uit fouten.
Waarom fouten de beste leermeesters zijn
Een fout is concreet. Je schrijft code, runt het programma, en bam — een crash, een foutmelding of gedrag dat totaal niet klopt met wat je verwachtte. Op dat moment word je gedwongen om uit te zoeken:
- Wat ging er mis?
- Waarom gebeurde dit?
- Hoe los ik dit op?
Die zoektocht graaft dieper dan welke cursus ook. Je leest documentatie die je anders zou overslaan, je experimenteert met alternatieven en je ontwikkelt een beter begrip van de technologie.
Voorbeelden uit de praktijk
- Memory leaks in C++: Het urenlang debuggen van een vergeten
deletemaakte me veel bewuster van geheugenbeheer dan welke theorieles ook. - API’s verkeerd gebruiken: De frustratie van foutieve requests dwong me beter te leren hoe protocollen en headers écht werken.
- Git-blunders: Een verkeerde merge die een hele branch overhoop haalde, leerde me meer over versiebeheer dan een workshop ooit had gekund.
Elke fout was pijnlijk op het moment zelf, maar waardevol op de lange termijn.
Het verschil met onderwijs
Onderwijs is vaak lineair en gecontroleerd. Je volgt een syllabus, krijgt voorbeelden, en leert “hoe het hoort”. Maar in de praktijk zijn situaties rommelig. Bugs zijn niet altijd logisch, documentatie is onduidelijk, en systemen gedragen zich anders dan verwacht. Juist in dat grijze gebied word je creatief en leer je zelfstandig denken.
AI als stagiair
Vandaag is er een nieuwe factor bijgekomen: AI als programmeerhulp. Voor mij voelt AI als een goede stagiair. Het kan snel ideeën aandragen, codefragmenten genereren en alternatieve aanpakken laten zien. Maar zoals met elke stagiair is het mijn ervaring en kennis die bepaalt of het resultaat klopt, veilig is en past in de context. AI versnelt mijn werk, maar ik voer altijd de redactie. Zonder die eindcontrole zouden er fouten, onnauwkeurigheden of inefficiënte oplossingen doorsluipen.
Conclusie
Fouten zijn geen obstakels, maar bouwstenen. Ze dwingen je tot verdieping, geven je praktische ervaring en maken je veerkrachtig. Voor mij geldt: de meeste vaardigheden die ik dagelijks gebruik, heb ik niet geleerd uit een cursus, maar door fouten te maken — en ze stukje bij beetje te overwinnen. En nu AI mijn “digitale stagiair” is, leer ik nóg sneller. Maar de eindbeslissing en de kwaliteit komen altijd voort uit mijn eigen kennis en ervaring.